تأثیر ارائه آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان بر افسردگی زنان

هدف اصلی در این پژوهش تعیین تأثیر آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان بر کاهش افسردگی زنان شهر هفشجان ( از توابع شهرستان شهرکرد) بود. برای این منظور 300 نفر از زنان شهر هفشجان که دارای مدرک تحصیلی سیکل و بالاتر بودند به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب و توسط پرسشنامه ی سنجش میزان افسردگی مورد بررسی قرار گرفتند. سپس 30 نفر که از پرسشنامه ی افسردگی نمره ای بین 22 تا 51 به دست آورده بودند به صورت تصادفی ساده انتخاب و به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش های روانی- اجتماعی توسط همیاران سلامت روان دریافت کرد. نتایج تحلیل کواریانس نشان داد، میانگین نمرات پس آزمون افسردگی در گروه آزمایش که آموزش های روانی- اجتماعی دریافت کرده بودند کمتر از گروه کنترل بود و بین میانگین نمرات دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (001/0= p، 31/169= f). کاربرد آزمون t مستقل برای بررسی نتایج پیگیری 4 ماهه نیز نشان داد، تفاوت بین میانگین نمرات گروه آزمایش و کنترل معنی دار بوده است (001/0= p، 68/12= t). نتایج به دست آمده حاکی از آن بود که 81 درصد واریانس در نمرات باقیمانده پس آزمون افسردگی ناشی از تأثیر آموزش های روانی- اجتماعی بوده است، نتایج پیگیری نیز بیانگر آن بود که تأثیر ارائه آموزش مذکور پس از گذشت چهار ماه همچنان پایدار بوده است.